Trasa z Aosty we Włoszech do Martigny w Szwajcarii wiedzie przez jedną z najsłynniejszych przełęczy alpejskich, Wielką Przełęcz Świętego Bernarda. Oczywiście, jeśli bardzo nam zależy na czasie, możemy skorzystać z 5,8 km tunelu pod Przełęczą, ale ominą nas wtedy przepiękne widoki i emocje pełnej zakrętów drogi.

Wielka Przełęcz Świętego Bernarda (2473 m n.p.m )oddziela masyw Mont Blanc od Alp Pennińskich. Jest najwyższym punktem historycznego, znanego już od średniowiecza,   szlaku, którym pielgrzymi z Anglii i Francji pielgrzymowali do Rzymu, choć pierwsze wzmianki o tej trasie pojawiają się w historii już w 390 r p.n.e. w okresie najazdu plemion celtyckich na Włochy.

Ok. 1050 r. św. Bernard z Menthon założył na przełęczy klasztor  i schronisko dla wędrowców i pielgrzymów przeprawiających się przez Alpy. Przyczyną założenia schroniska był fakt, że przejście przez góry było niebezpieczne, a wśród podróżujących było wielu pielgrzymów zupełnie nieprzygotowanych do trudnych górskich warunków. Wkrótce też tutejsi mnisi zasłynęli z niesienia pomocy zagubionym lub śmiertelnie zmęczonym podróżnym

Od nazwy przełęczy wzięła się nazwa rasy psów - bernardynów, wyhodowanych przez zakonników, które pomagały i do dziś pomagają mnichom w górskich akcjach ratowniczych. Do dzisiaj w klasztorze Augustianów na przełęczy  znajduje się  hodowla tych pięknych, łagodnych olbrzymów. Jednym z najsłynniejszych psów ratowników był Barry, żyjący w latach 1800 - 1814, któremu przypisuje się uratowanie 40 ludzi.

Będąc już w Szwajcarii  warto zajrzeć do Muzeum psów Bernardynów w mieście Martigny.

Przełęcz znana jest również z przemarszu wojsk napoleońskich w roku 1800.

Na przełęczy warto zwrócić uwagę na Krzyż z 1816 roku z napisem „Deo Optimo Maximo ".

Nad drogą,  po włoskiej stronie przełęczy stoi posąg św. Bernarda wykonany z brązu. Postawiony został  w 1905 r.   na miejscu dawnej rzymskiej stacji podróżnej.

Święty Bernard jest patronem alpinistów i mieszkańców Alp. Patronuje również turystom, narciarzom i ratownikom górskim.