Średnia ocena: (7,00/3 gł)

Nazwa pochodzi od wydobywanej w okolicy tego miasta soli. Pierwsi osadnicy na tym terenie to Ilirowie (IV w. p.n.e) W 78 roku p.n.e. okolicę podbili Rzymianie, I utworzyli tu stolicę rzymskiej prowincji Dalmacji. W I wieku Rzymianie zbudowali w mieście amfiteatr, teatry, świątynie, łaźnie i forum. Salonae było w tym czasie najbogatszym i najludniejszym miastem środkowego wybrzeża Adriatyku. Miasto otoczono murami z 88 basztami, liczba mieszkańców dochodziła do 60 tys. Około roku 240 urodził się tu późniejszy cesarz rzymski Dioklecjan. W połowie V wieku na Salnę najechali Hunowie i Goci. W 461 roku miejscowy patrycjusz ogłosił się władca całej Dalmacji. Po upadku cesarstwa zachodniorzymskiego miasto było siedzibą wschodniogockiego króla Teodorika, a w VI wieku przeszło pod panowanie Bizancjum. Około 614 roku miasto zostało zniszczone poprzez Awarów i Słowian, którzy się tam później osiedlili. Wówczas rdzenni mieszkańcy schronili się w pałacu Dioklecjana, do fortecy Spalato (dzisiejszy Split). W średniowieczu Solin był częścią chorwackiego terytorium oraz odgrywał ważną rolę w średniowiecznym państwie chorwackim. W XX wieku industrializacja Splitu spowodowała, że Solin stał się przedmieściem Splitu. Mieści się tu Muzeum Salona-Tusculm. Na uwagę zasługuje: starochrześcijański cmentarz Manastirine, Zbiór rzeźb w budynku Tusculm, część chrześcijańska miasta (IV-VI w.), brama miejska Porta Cesarea (I w.), ruiny bazyliki Kapljuč (IV w.), rzymski amfiteatr na 20 tys. osób (II w.)

Ciekawe publikacje: