Średnia ocena: (10,00/2 gł)

Multimedialna wystawa przedstawiająca życie Krakowa w okresie okupacji hitlerowskiej w latach 1939-1945. Zwiedzający wędrują ulicami wojennego Krakowa, są świadkami nalotu, łapanki, zamachu na gestapowca, wchodzą do zaaranżowanego mieszkania w getcie, siedziby partyzantów, celi więziennej na Montelupich, a także do płaszowskiego obozu koncentracyjnego. W dawnym gabinecie Oskara Schindlera obejrzeć można symboliczną instalację ocalonych z holokaustu złożoną z tysięcy naczyń emaliowanych. Wydarzenia ilustrują zarówno prezentacje komputerowe, archiwalne zdjęcia jak i autentyczne dokumenty, rozporządzenia władz okupacyjnych czy wzruszające listy dzieci z getta. Uzupełnieniem przechadzki jest film o czasach okupacji wyświetlany w sali kinowej. Na obejrzenie całości ekspozycji należy przeznaczyć około 2 godzin.


Od 11 czerwca 2010 r. można zwiedzać wystawę Kraków – czas okupacji 1939–1945 przygotowaną w dawnym budynku administracyjnym Fabryki Emalia Oskara Schindlera. Jest to nowy oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.
Wystawa jest opowieścią o Krakowie i losach jego polskich i żydowskich mieszkańców w czasie II wojny światowej, ale też o Niemcach – okupantach, którzy pojawili się tutaj 6 IX 1939.
Jest to miejsce odwiedzane przez turystów ze wszystkich krajów świata, pragnących osobiście znaleźć się tam, gdzie Oskar Schindler uratował ponad tysiąc osób. O bohaterskim czynie Oskara Schindlera, przypomina jego gabinet, zachowany w budynku administracyjnym fabryki, w którym znajduje się symboliczna „arka ocalonych” stworzona z tysięcy garnków przypominających te produkowane przez jego pracowników w czasie wojny. Wystawa ukazuje tragedię wojny, ale też codzienność okupowanego Krakowa, utrwaloną w zwykłych przedmiotach, fotografiach, gazetach, dokumentach osobistych i urzędowych.
Wystawa została zrealizowana przy użyciu środków wykraczających poza ramy tradycyjnej ekspozycji muzealnej. Ma ona charakter opowieści teatralno-filmowej. Scenograficzne rekonstrukcje autentycznych przestrzeni miejskich są zderzone z instalacjami rzeźbiarskimi. Widz wędruje przez miasto: idąc wybrukowanymi ulicami wchodzi do fotografa, autentycznego fotoplastykonu działającego niegdyś przy ulicy Szczepańskiej, wsiada do tramwaju, przez okna którego ogląda film z życia miasta, przechodzi przez ciasny labirynt getta ze znajdującym się w nim mieszkaniem żydowskim, by potem wraz jego mieszkańcami znaleźć się w obozie w Płaszowie. U fryzjera podgląda zamach na Koppego, a za chwilę, przez okno mrocznej piwnicy, obserwuje uliczną łapankę. W końcu, w ufortyfikowanym mieście, oczekuje na wkroczenie Armii Czerwonej.
Pięć kluczowych momentów dla historii miasta zostało oznaczonych przez „maszyny pamięci” – stemplownice, w których każdy zwiedzający może odbić pieczęć związaną z danym wydarzeniem, zabierając ze sobą „dokument czasu”.
Rozbudowane multimedia (30 interaktywnych stanowisk z monitorami dotykowymi, 70 ścieżek dźwiękowych, 15 wideoprojektorów), tworzą nowoczesną i atrakcyjną dla widza formę przekazu muzealnego.

Ciekawe publikacje: