Średnia ocena: (0,00)

Zamek w Chambord jest jedną z najpiękniejszych renesansowych budowli w dolinie Loary. Tereny, na których jest położony, od X w. należały do hrabiów z Blois, z Szampanii i Chatillon. W 1392 r. tereny te nabył Ludwik Orleański. Gdy książę Orleański został królem jako Ludwik XII), hrabstwo stało się własnością Korony. Elegancki zamek został zbudowany przez Franciszka I, który objął tron po Ludwiku XII w wieku zaledwie 20 lat (w 1515 r.). Na Franciszka I, syna Ludwika Sabaudzkiego, szczególny wpływ wywarła postać Wawrzyńca Wspaniałego, osobistości niezwykłej w dziedzinie polityki i kultury.
Zdobycie Mediolanu umożliwiło Franciszkowi I poznanie architektury północnych Włoch. Był wielkim mecenasem sztuki i nauki, dzięki czemu udało mu się sprowadzić do Francji Leonarda da Vinci. Pragnieniem króla było połączenie elementów włoskiej architektury renesansowej z francuską tradycją budowlaną.
W 1519 roku w Chambord rozpoczęto prace przy wznoszeniu rezydencji królewskiej oraz rezerwatu, na terenie którego urządzano polowania. Zamek usytuowano w miejscu dawnej warowni, wyburzonej pod jego budowę, 1800 ludzi pracowało przy budowie oraz wykańczaniu wnętrz, które zaczęto oddawać do użytku już od 1526 r. Wprawdzie źródła pisane nie wymieniają nazwiska architekta, lecz już sama analiza konstrukcji wskazuje na mistrza Leonarda lub Domenico da Cortonę. Ten ostatni przebywał we Francji za panowania Karola VIII i wykonał wówczas drewniany model zamku, który obejmował kwadratowy donżon i komnaty na planie krzyża greckiego, dzielące go każdą kondygnację na cztery części skupiające identyczne apartamenty. Według planu jedno z ramion krzyża zajmowały proste biegi schodów, które prowadziły na poszczególne kondygnacje.
Ogromne tarasy i wspaniałe spiralne schody pośrodku budowli w kształcie krzyża są prawdopodobnie pomysłem Leonarda

Żródło: "Zamki nad Loarą", wyd. Casa Editrice Bonechi, 2002 r.

Ciekawe publikacje: