Historia

Pierwsza pisemna wzmianka o Wiśle pochodzi z początku XVII w., ale aż do ostatnich lat XIX w. była to mała spokojna wieś ukryta głęboko w lasach. W 1882 r. Wisłę po raz pierwszy odwiedził Bogumił Hoff, który rozpropagował osadę wśród inteligencji warszawskiej, a potem zamieszkał w Wiśle na stałe.

W latach międzywojennych nastąpił szybki rozwój uzdrowiska, które stało się bardzo modne. Do Wisły doprowadzono drogi, linię kolejową, przeprowadzono regulację rzeki, w centrum wybudowano basen kąpielowy z kortami tenisowymi, park, a także Dom Zdrojowy z restauracją, salą widowiskową, biblioteką i salami klubowymi. Wówczas powstał też Zameczek Prezydenta na Zadnim Groniu nad Wisłą Czarne i sanatorium na Kubalonce.

Po II wojnie światowej w Wiśle powstały bardzo liczne zakładowe domy wczasowe należące przede wszystkim do śląskich kopalń i hut, a także ośrodki wypoczynkowe Funduszu Wczasów Pracowniczych. Zabudowano m.in. zbocza Jarzębatej, Partecznika i Bukowej. Z Katowic doprowadzono do Wisły drogę szybkiego ruchu. Wisła uzyskała prawa miejskie w 1962 r.