Lądek-Zdrój

W zakolu Białej Lądeckiej założono w 2. poł. XIII w. koło starszej osady nowe miasteczko na regularnym planie, wzmiankowane dopiero w 1325 r., które korzystało ze skrzyżowania traktów w tej części ziemi kłodzkiej. Być może w tym czasie wykorzystywano już znajdujące się w pobliżu silnie zasiarczone wody mineralne o charakterze termalnym, których ujęcia zniszczył najazd husycki. Od czasów Jerzego z Podiebradów (XV w.) datuje się żywszy rozwój miejscowości, co czyni z niej jedno z najstarszych uzdrowisk w Polsce. Wiek XIX w. to okres dużej popularności Lądka wśród arystokratów i Polaków. Rozwój uzdrowiska został znacznie zahamowany po 1945 r. wskutek zajęcia części obiektów przez Armię Czerwoną. Transformacja po 1989 r. spowodowała poważną degradację zdroju, ale w ostatnich latach część miejska wyraźnie ulega renowacji. Miasto, liczące ponad 6,2 tys. mieszkańców, jest także ważnym punktem wypadowym w Masyw Śnieżnika i Góry Złote.