Rozdział nadrzędny: Iwonicz-Zdrój
Warto zobaczyć
Najcenniejszym zabytkiem Iwonicza jest drewniany
kościół Wszystkich Świętych z 1464 r., stojący w centrum miejscowości. W 1. poł. XVII w. do pierwotnej bryły świątyni dobudowano zakrystię i dzwonnicę, a w końcu XIX w. cały budynek powiększono, przy czym zatracił on swój pierwotny charakter. Wyposażenie jest neobarokowe. Twórcami polichromii w prezbiterium są XIX-wieczni malarze zarówno ikon, jak i obrazów w kościołach rzymskokatolickich - Bogdańscy z Jaślisk.
Niedaleko od kościoła, w centrum Iwonicza stoi dawny
pałac hrabiów Załuskich. Eklektyczny budynek, obecnie własność Uniwersytetu Rzeszowskiego, otoczony jest rozległym parkiem krajobrazowym. Droga do rezydencji prowadzi przez
kamienny mostek na potoku Iwonka z 1782 r. Stojący na terenie parku budynek z zegarem słonecznym to
dawny zbór ariański, wzniesiony pod koniec XVI w. przez ówczesnego właściciela Iwonicza, Jakuba Sienieńskiego, a w czasach późniejszych przerobiony na spichlerz.
Uzdrowisko Iwonicz położone jest w wąskiej, lesistej dolinie. W jego centrum zachował się jedyny w swoim rodzaju
zespół drewnianej zabudowy uzdrowiskowej w stylu szwajcarskim. Centralnie położony plac Oczki otaczają dawne drewniane sanatoria (dziś ich budynki pełnią różne funkcje) -
Bazar i
Dom Zdrojowy. W cieniu potężnej bryły nowego kościoła parafialnego kryje się drewniany
kościółek św. Iwona z 1895 r., fundacji Załuskich, zbudowany w modnym wówczas stylu alpejskim.
Idąc zdrojowym deptakiem od placu Oczki do placu Dietla, mija się kolejne budynki uzdrowiskowe - secesyjne
Łazienki Mineralne i późnoklasycystyczny
Stary Pałac (obecnie siedziba zarządu uzdrowiska). Bardziej w górze doliny położone jest sanatorium
Biały Orzeł w klasycznym stylu szwajcarskim. Jeszcze wyżej znajdują się tereny rekreacyjne i basen.
Idąc od placu Dietla wprost na zachód za znakami ścieżki przyrodniczej, wznoszącej się na stoki Winiarskiej Góry, dochodzi się po niespełna kilometrze do obmurowanego
źródła zwanego Bełkotką, z mętną wodą bulgocącą za sprawą ulatniających się pęcherzyków gazu ziemnego; jest to jedyne na Podkarpaciu źródło - mieszanka solanki z ropą i gazem. Obok wmurowano tablicę pamiątkową z wierszem Wincentego Pola, który bywał częstym gościem uzdrowiska (jego brat, dr Józef Pol, pełnił przez jakiś czas funkcję tutejszego lekarza zdrojowego). Spacer do Bełkotki jest „obowiązkowym" zajęciem iwonickich kuracjuszy.
Przez Iwonicz przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki, oprócz tego jest tu wyznakowanych wiele lokalnych szlaków spacerowych.