[barbarelka]

Etiopia - kraj religijnych kontrastów, w którym gorliwe chrześcijaństwo styka się z często bardzo egzotycznymi wierzeniami tubylców, gdzie mieszkańcy dokarmiają hieny, a kobiety z plemienia Mursi wkładają sobie w dolną wargę gliniane krążki wielkości deserowego talerzyka - będzie tematem najbliższego spotkania podróżniczego w ramach cyklu "kultury świata" 11 czerwca o godz. 18:30 w leśnickim Centrum Kultury "Zamek". O swoich afrykańskich wojażach opowie podróżnik - Bolesław Grabowski, którego od zawsze "pociągała ta czerwona plama w rogu Afryki". Spotkaniu towarzyszyć będzie pokaz slajdów oraz wystawa zdjęć z Etiopii - czynna do 22 czerwca.



Bolesław Grabowski o wyprawie:
Pokonaliśmy jeepami 3800 km po kraju, w którym styka się chrześcijaństwo z wierzeniami tubylców - często bardzo dla nas egzotycznymi. To stamtąd pochodzi kawa, tam też można zobaczyć w mieście Herar jak nocą miejscowy mężczyzna karmi hieny za murami miasta. Opowiem i pokażę w prezentacji jak żyją prymitywne plemiona w Dolinie rzeki Omo. Humerowie, Karo, Konso, Arbore, Surma czy wreszcie plemię Mursi, gdzie kobiety wkładają sobie w dolną wargę gliniane krążki wielkości deserowego talerzyka. Dwa słowa, które słyszałem najczęściej, to: farandżi - biały oraz karmela - cukierki.

Bolesław Grabowski o sobie samym
Wychowałem się w pięknym zakątku świata- w Kotlinie Kłodzkiej. Pochodzę z Nowej Rudy, a z mojego rodzinnego domu widać panoramę Gór Sowich. Moja pierwsza wyprawa, na którą mama kupiła mi plecak i namiot, to były właśnie Góry Sowie. Bardzo chciałem je poznać. To fascynujące móc odkryć dla siebie nowe miejsca- tak zrodziła się moja pasja. Podróżuję od dziecka, coraz dalej i dalej. Mieszkałem we Wrocławiu, później w Kędzierzynie-Koźlu. Jednak tak bardzo zatęskniłem za Nową Rudą, że postanowiłem wrócić do korzeni i znowu tu zamieszkałem.
Pierwsza podróż zagraniczna to były słowackie Tatry. Pierwsza egzotyczna wyprawa to Ruanda, środkowa Afryka. Jako młody nauczyciel pracowałem w małej miejscowości- Przedborowa. Przyjechał tam ksiądz misjonarz, zaprzyjaźniliśmy się, a on zaprosił mnie do siebie. Nie potrafiłem sobie odmówić tej wyprawy. Zresztą, moje podróże często zaczynają się od przypadkowego spotkania, rozmowy, zaproszenia. W Ruandzie poznałem panią, której mąż był ministrem. Poznali się na studiach w Pradze i postanowili wspólnie przeżyć życie. Mieli piękny dom, bardzo luksusowy jak na warunki afrykańskie. W Peru spotkałem Polkę, która wyszła za mąż za peruwiańskiego Indianina. Podróżowałem razem z nimi. Korzystając z tego faktu zasypywałem go gradem pytań. Inna historia to wyprawa do Japonii, której nigdy nie planowałem. Zostałem tam zaproszony uczestnicząc w pewnym weselu…
Podróże wiele mnie nauczyły, m.in. pokory. Zachwyca mnie wielka różnorodność świata, fascynują mnie miejsca, ale przede wszystkim spotkani tam ludzie. Przed każdą podróżą dużo czytam o nowym kraju, jednak najważniejsze są pierwsze godziny i dni spędzone na miejscu. Uczę się wszystkimi zmysłami - poznaję smaki i zapachy, obserwuję zwyczaje. Na przykład Japończycy to społeczność niezwykle zamknięta, a zupełnie inaczej jest w Indiach, gdzie ludzie chcą z Tobą rozmawiać i lepiej Cię poznać.
Organizuję wiele spotkań dla szkół, Uniwersytetów Trzeciego Wieku, a nawet więźniów. Opowiadam na nich o poznanych krajach, moich przygodach i doświadczeniach.